RON-LEE PINAS

Ik sta in mijn werkveld bekend als een enthousiast, gedreven en betrokken arbeidsdeskundige, die met vasthoudendheid probeert om (soms niet voor de hand liggende) oplossingen te vinden voor complexe vraagstukken op het gebied van arbeidsgeschiktheid. De “passie voor het vak” schijnt er ongemerkt af te stralen wanneer ik een bepaald project presenteer. Dit spreekt aan bij opdrachtgevers, omdat ze vaak zelf ook een steun in de rug nodig hebben om hun werkwijze te “verkopen”. Met name in een veranderende organisatie.

Vakinhoudelijke expertise is een noodzakelijke basis gebleken om de kracht te vinden soms tegen de stroom in te roeien. Pas na verloop van tijd zag ik in dat de vakinhoudelijke expertise en presentatie niet alleen intern maar ook extern vertrouwen begon te wekken bij opdrachtgevers.

De afgelopen periode heb ik mij met name gericht op Eigen Risicodragers in de WGA. Het focussen op een voor mij uitdagend deel van het vakgebied is nodig om voldoende diepgang en deskundigheid op te bouwen, maar dwingt ook om keuzes maken. Daarbij hebben we in een team van professionals state of the art werkwijzen ontwikkeld die ons in staat stelden met succes mee te werken aan interessante grote opdrachten. Ik heb daarbij een stimulerende rol naar het team van professionals gespeeld en mocht het boegbeeld bij deze ontwikkelingen zijn.

Het is van belang je te realiseren dat je in mijn vakgebied het succes nooit alleen kunt maken. Grootschalige projecten worden in multidisciplinaire teams uitgewerkt. Ook bij kleine opdrachten is succes afhankelijk van een goede samenwerking en ben ik een deel van het geheel. Het succes van een project voor de opdrachtgever staat daarbij terecht altijd voorop.